اما هدفهای مهمی که نهضت به آنها رسید، عبارتند از:
1 – مساوات بین عرب و غیر عرب (موالی) در تمام حقوق و واجبات و از میان بردن موانعی که حکومت اموی برای برتری عرب به دیگران و اختصاص هر نوع امتیاز به ایشان ایجاد کرده بود و بعضی از مستشرقان بر آنند که مختار با مساواتی که بین عرب و غیر عرب به وجود آورد، خدمتی به اسلام کرد و زمینه را آماده کرد تا بعدها بین گروههای غیر عرب نیز مساوات برقرار شود.(1) فلهوزن، معتقد است که مختار شایستهی ستایش است، چون او از دیگران زودتر دریافت که آن چنان اوضاع و احوال، ماندنی نیست؛ زیرا تنها قوم عرب، در آن دولت از حقوق مدنی کامل برخوردار بود، و اگر مختار به هدف اصلی خود جامهی عمل پوشانده بود دولت عربی را نجات داده بود.(2) و خرطوبی میگوید: مختار کسی است که روح قوت و حیات را در حزب غیر عرب (موالی) گسترش داد و مقام آنان را بالا برد و با آنها رفتار عادلانه داشت و از ایشان دفاع کرد و آرزوها و آرمانها در میان آنها گسترد و برای بهبود اوضاع سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ایشان فعالیت کرد و مردم غیر عرب (موالی) را بر داشتن این حقوق در سراسر حکومت اموی و عباسی واداشت.(2) و شایان ذکر است که مردم غیر عرب (موالی) ستون فقرات حکومت مختار را تشکیل میدادند و او نیز وظایف مهم دولت خود را به آنان واگذار کرد و سرلشکری سپاه خود را به خاطر اطمینانی که به اخلاص آنان داشت به ایشان واگذاشت.
2 – خونخواهی امام حسین (ع) – مختار نهضت بزرگ خود را به طمع سلطنت و حب ریاست و پادشاهی به وجود نیاورد – آن گونه که بعضی از حاسدان او را متهم کردهاند – بلکه او در پی خونخواهی امام شهید ابوعبدالله الحسین علیهالسلام بود و دلش از خشم و کین نسبت به خائنان جنایتکار از قاتلان امام حسین علیهالسلام مشتعل بود و همین که زمام امور را به دست گرفت
آنان را مایهی عبرت قرار داد و در هر کجا که بودند پیگیری میکرد و سرهای پلید آنها را از تن جدا نمود و اموالشان را مصادره کرد و خانههاشان را ویران ساخت. ما به اختصار در ذیل به بعضی از اقدامات وی بر ضد ایشان اشاره میکنیم:
1) دائرة المعارف اسلامی: 3 / 765 چاپ فرانسه.
2) المختار: ص 6.
