از جمله دعاهای امام علیهالسلام به هنگام رؤیت هلال این دعای شریف است:
«ایها الخلق المطیع الدائب السریع المتردد فی منازل التقدیر المتصرف فی فلک التدبیر آمنت بمن نور بک الظلم و اوضح بک البهم و جعلک ایة من آیات ملکه و علامة من علامات سلطانه و امتهنک بالزیادة و النقصان و الطلوع و الافول و الانارة و الکسوف فی کل ذلک انت له مطیع و الی ارادته سریع سبحانه ما اعجب ما دبر فی امرک و الطف ما صنع فی شانک جعلک مفتاح شهر حادث لأمر حادث فاسأل الله ربی و ربک و خالقی و خالقک و مقدری و مقدرک و مصوری و مصورک ان یصلی علی محمد و آله
و ان یجعلک هلال برکة لا تمحقها الأیام و طهارة لا تدنسها الأثام هلال امن من الآفات و سلامة من السیئات هلال سعد لا نحس فیه و یمن لا نکد معه و یسر لا یمازجه عسر و خیر لا یشوبه شر هلال امن و ایمان و نعمة و احسان و سلامة و اسلام.
اللهم صل علی محمد و آله و اجعلنا من ارضی من طلع علیه و ازکی من نظر الیه و اسعد من تعبد لک فیه و وفقنا فیه للتوبة و اعصمنا فیه من الحوبة و احفظنا فیه من مباشرة معصیتک و اوزعنا فیه شکر نعمتک و البسنا فیه جنن العافیة و اتمم علینا باستکمال طاعتک فیه المنة انک المنان الحمید و – صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین.»(1)
«ای هلال ماه! ای آفریدهی خدا و ای فرمانبری که دائما در گردشی و در منازل تعیین شده، رفت و آمد میکنی و در فلک معینی میچرخی، من به خدایی که با روشنایی تو تاریکیهای شب را منور کرده و به وسیلهی تو تیرگیها را روشن ساخته و تو را نشانههای قدرت و علامتی از علائم حکومت و تسلط خود بر جهان هستی قرار داده است ایمان و اعتراف دارم و با کم و زیاد شدن و طلوع و غروب و نور افشانی و گرفتگی (خسوف) تو نمونه ای از قدرت خود را به ما نشان داده است. در همهی این حالات تو مطیع ارادهی خدا هستی و به سوی خواست او روان میشوی، پاک و منزه است او که چه قدر شگفت آور است آنچه را که در آفرینش تو تدبیر کرده و چقدر دقیق و ظریف تو را ساخته است! تو را کلید ماه تازه برای کارهای تازه قرار داده است، بنابراین از خدای تعالی پروردگار و آفرینندهی
من و تو و از خدایی که تقدیر و تصویر من و تو به دست اوست مسألت دارم که بر محمد و آلش درود و رحمت بفرستد و تو را هلال با برکت گرداند که گذشت روزها برکت و میمنت تو را از بین نبرد و چنان پاک دارد که سپری شدن ایام پاکی تو را آلوده نسازد، و تو را هلال ایمنی از آفات و برکناری از بدیها و هلال خوشبختی قرار دهد، نه نحوست. و با برکت و آسانی که آمیخته به رنج و دشواری نباشد و خیر و نیکی به دور از شر و بدی و همچنین، هلال امن و ایمان و نعمت و احسان و سلامتی و اسلام گرداند.
خداوندا بر محمد و آلش درود و رحمت بفرست و ما را از کسانی قرار ده که از ورود این ماه راضی بوده و از پاکترین کسانی که بر این ماه مینگرند و خوشبختترین بندگانی که در این ماه عبادت تو را به جا میآورند و ما را در این ماه موفق به توبه نموده و از گناه و لغزش ایمن بدار و از ارتکاب معصیت خودت حفظ کن و شکر نعمتهایت را نصیب و روزی ما بفرما و لباس تندرستی و عافیت بر ما بپوشان و لطف و منت خود را با تکمیل عبادت و طاعت خودت بر ما تکمیل نما زیرا که تو بهترین نیکوکاران و ستوده شدگانی و درود و رحمت الهی بر محمد و خاندان پاک و پاکیزهاش باد!»
امام علیهالسلام در این دعای شریف راجع به نشانهای از نشانههای بزرگ خدا یعنی سیارهی دلپسند و زیبای ماه سخن گفته است که خداوند بدان وسیله آسمان این دنیا را آراسته و برای آن منزلگاههایی قرار داده است که در آن منازل با حرکتی منظم و با نظمی دقیقی حرکت میکند؛ طلوع و غروبش و نور افشانی و خسوفش نشانههای شگفت آوری بر وجود آفریدگار دانا و عظمت تدبیر و صنع عجیب اوست. امام علیهالسلام از خدای تعالی درخواست کرده است تا در آن ماه، خیر و برکت برایش مقدر فرماید و آن را هلال ایمنی از آفات و
سلامتی از بدیها قرار دهد و هلال خوشبختی سازد نه هلال نحوست و دیگر خواستههای نیکی و خیری که امام علیهالسلام از خداوند درخواست کرده است تا به او مرحمت نماید.
1) صحیفهی سجادیه: دعای چهل و سوم.
