امویان غرق نعمتها و خوشگذرانیها بودند، جوانانشان در لباسهای خز گران قیمت و جامههای عرشی بلند میخرامیدند، به گونهای که گویی آنان مسکوکات زر رومی (هرقلی) بودند.(1) و عمر بن عبدالعزیز جامهای که میپوشید، چهارصد دینار قیمت داشت و با این همه میگفت: چه قدر خشن است!(2) هارون بن صالح از پدرش نقل کرده، میگوید: ما به لباسشو، پول زیادی میدادیم تا لباسهای ما را به دنبال جامههای عمر بن عبدالعزیز از باقیمانده زیادی مشکی که در آنها بود، بشوید.(3) و مروان بن ابان بن عثمان هفت پیراهن میپوشید که گویی درجه درجه است هر کدام کوتاهتر از دیگری و بالای همهی آنها ردایی عدنی به بهای دو هزار درهم بر تن داشت.(4) مورخان مطالب کم نظیر فراوانی از خوشگذرانی و بازیچه قرار دادن اقتصاد و ثروتهای امت را نقل کردهاند.
1) الاغانی، چاپ دار الکتب: 1 / 310.
2) طبقات ابن سعد: 5 / 246.
3) الأغانی: 9 / 262.
4) الأغانی: 17 / 89.
